Toppers in de ton op herhaling
Drie van de vijf gebrachte kletsoptredens waren al bekend in Zeilberg. Jammer dat de kletsers zelf niet beter bijhouden welke kletsen ze waar gebracht hebben, want het zijn toch vaak dezelfde mensen die zulke avonden bezoeken, elk jaar weer! Daarnaast hadden kletsers, maar vooral de amusementsgroepen enorm veel last van haperende microfoons en een monitor die geluid liet horen waar het niet moest en juist niet, waar het wel moest. Kortom, als je deze omissies meeneemt in je oordeel van de avond, kun je niet anders stellen dan dat die zwaar onvoldoende was. Maar…, niets was minder waar! De Pottenbakkers kunnen terugkijken op een leuke en goed bezochte avond met een enthousiast publiek. De kletsers waren van een prima niveau en dat er enkele kletsen gebracht werden die bij een deel van het publiek bekend waren, bleek niet negatief uit te werken. En het geluid, och, een artiest met een beetje ervaring kan daar ook zijn voordeel mee doen!
Door: Martien van Rijt
In een mooi gevulde grote zaal van gemeenschapshuis Den Draai in Zeilberg zitten de mensen onder de klanken die door de Excelsior Bloazers worden gebracht, geduldig te wachten op wat komen gaat. Dat blijken Prins Jeroen en zijn gemalin Prinses Linda met hun gevolg te zijn. De Pottenbakkersregenten voeren een enthousiaste grote groep carnavalsvierders aan, waar de dansmarietjes de weg gebaand hebben. Eenmaal op het podium is daar een zenuwachtige reservevorst Tom Wijnands die de microfoon in de handen heeft. Hij vervangt de afwezige vorst Ronald Bronstein, die net voor aanvang van de avond gepromoveerd is tot papa. Zijn echtgenote Anouk heeft namelijk hun zoon Vinz ter wereld gebracht. Voor de reservevorst een mooie gelegenheid om te ‘oefenen’, want met ingang van volgend carnavalsseizoen zal hij de taak van vorst definitief overnemen. Het gaat hem best goed af en als hij in de loop der tijd de zenuwen wat af kan schudden, hebben de Pottenbakkers weer een groot spreker voor de groep staan!
Natuurlijk is er tijd ingeruimd voor de dansmarietjes van de carnavalsvereniging en voor de jonge meiden zal het stiekem toch wel gniffelen zijn geweest, direct na hun dansoptreden. Een van de dansdames moest verstek laten gaan en haar plaats werd ingenomen door (bege)leidster Joyce van der Wallen. Zij was het die na afloop het hardst moest werken om weer op adem te komen na de gebrachte dans vol tempowisselingen!
Opwarmer
De eerste artiesten die het podium betraden, was Trio Nix Gelogge. De dames uit deze groep speelden een thuiswedstrijd en muzikaal ondersteund door hun eigen troubadour, brachten ze een geweldig optreden. Een niet-werkende headset leverde weliswaar ongemak, maar geen onwerkbare situatie op. Dat de monitor in gebreke bleef, was ook vervelend, maar ook zonder die terugluister-mogelijkheid waren de dames toonvast. Ze verhaalden én zongen over vroeger, over het prachtige Zeilbergse dialect en over dementeren. Eigen teksten, waar ze terecht trots op zijn! De zaal genoot en er werd volop meegezongen en flink gelachen. Als je Trio Nix Gelogge ‘alleen maar’ als opwarmer ziet, dan doe je ze daarmee tekort! Dit trio kan op elke plek in de line-up geplaatst worden; ze zullen altijd minimaal een ‘goed’ halen. Met dit optreden werd zelfs een ‘zeer goed’ bijgeschreven!
Toppers
De avond draaide om de toppers in de ton, zo deed de aankondiging van het programma ons geloven. Dat was ook wel zo. Alle kletsers brachten heerlijke zanikverhalen en de ene lach volgde de andere op bij het publiek. En het is geen kampioenschap meer in Zeilberg, maar als het dat wel was geweest, dan waren het begin en het einde van de kletsoptredens toch wel de winnende optredens! Dat bleken overigens ook de twee kletsers te zijn die met, een voor Zeilberg, nieuwe klets kwamen. Boy Jansen was vorig jaar met zijn stewardess-optreden al weergaloos, maar deze nieuwe klets kwam ook goed binnen in Zeilberg! Als getuige zou hij een speech houden voor het kakelverse echtpaar, maar omdat het een oefening was, ontbrak dat echtpaar nog. Logisch, maar vervelend. Daarom werden de prins en prinses surrogaat bruidspaar. De steek werd ingewisseld voor een hoge hoed en een bruidstule bedekte het hoofd van de prinses. Zij werden zo getransformeerd in het nieuwbakken echtpaar Jeroen en Svetlana… Jansen bracht een heerlijk kulverhaal, haalde zich problemen op de hals door het publiek extra te betrekken bij ’t optreden en kreeg de klappen waar hij om vroeg. Dit nam hij sportief op en hij oogstte naast hilariteit, ook een enorm dankbaar applaus bij het publiek in Zeilberg.
Jasper van Gerwen bracht zijn Mens-Erger-Je-Niet-klets nog een keer in het Pottenbakkersrijk. De eerste keer dat hij dat deed, viel die in goeie aarde en ook bij deze herhaling waren de mensen meer dan tevreden.
Slow-motion
Ook Rob Bouwman kwam met een reprise van zijn klets als taxichauffeur die met als klanten de familie Klokgieters uit ’t Haagje richting Spanje mocht. Zijn Trabantje werd uitgebouwd en kreeg een bovenverdieping, een dakterras en zelfs met een kelder. Zijn verhaal was een herhaling, maar werd gelukkig niet in slow-motion afgespeeld. De mensen genoten van het onzinnige verhaal en trakteerden de Helmonder op een welgemeend applaus.
Frans Bevers uit Oirschot bracht een klets die hij in Zeilberg al gebracht had tijdens een 55plus-middag. Het merendeel van de aanwezigen in Zeilberg zwemt in dezelfde vijver als die destijds werd aangeboord. Toch was ook deze klets geen vervelende herhaling. De buurtsuper bleek opnieuw een prima locatie voor dolkomische situaties, waarvan op een onderhoudende manier kond gedaan werd. Toen Bevers afsloot met het verzoek om een applaus voor de organisatie, omdat hij als kletser weet hoe afhankelijk hij is van deze mensen, werd hij op zijn wenken bediend!
Bier, bier, bier
De laatste topper maakte die titel ook meer dan waar. Peter van der Maas was wat verlaat, maar dat maakte hij meer dan goed. Hij had tijd genoeg in Zeilberg en de mensen waardeerden dat. Voor hij thuis vertrok, vroeg zijn ega of hij weer net zo laat thuis zou komen als de vorige keer. Toen de kletser dat bevestigde, kreeg hij de vervolgvraag: “…en bènde dan wir net zo zat?” Toen ook die vraag bevestigend beantwoord werd, kreeg hij te horen: “Dan kòmde d’r nie mèr in!” En dat bleek nou net het begin te zijn van zijn geweldige kletsverhaal! Want Van der Maas zette het vervolgens flink op een zuipen in Zeilberg, zodat wel duidelijk werd dat hij niet in de echtelijke sponde zou belanden! Vooruitlopend op dat vooruitzicht, vertelde de kletser vervolgens in de verleden tijd over die situatie. Omdat hij buitengehouden werd, groef hij maar een gat in zijn achtertuin en toen hij daarin de nacht doorbracht, bleek dat wonderlijk zacht te liggen. “Ik lach op riet…” De archeoloog -zijn typetje- bleek namelijk gestuit te zijn op een boerderij uit vroeger jaren! Op de gevel van de boerderij stond zelfs vermeld uit welk jaar het gebouw stamde: 834 vóór Christus…! Af en toe deed zijn optreden denken aan de optredens van grootheid Toon Hermans. Over niets, heel veel vertellen en daarmee alleen maar lachers meekrijgen. Zijn optreden was in één woord geweldig! Zelfs het doorklinken van de voorbereidingen van de afsluitende amusementsgroep via de monitoren op het podium, brachten hem niet van de wijs. Sterker nog…, hij maakte zijn optreden er alleen maar sterker mee.
Cooling down
Als afsluiter van de zeer amusante avond, stond het trio Applaus uit Helmond op het programma. Ook deze jonge artiesten hadden veel problemen met het geluid in Zeilberg, wat tot ergernis leidde bij een van de groepsleden. Die droop namelijk duidelijk van zijn gezicht af! Toch bleef ook dit drietal prima overeind en met een zeer geslaagd optreden, kregen ze de mensen aan het zingen en aan het sjouwkelen. Door de nadruk te leggen op de vooroordelen waaronder Helmond en de Helmonders gebukt gaan, bleek succes verzekerd! Zelfs ’t abominabele geluid werd op die manier grappig gemaakt: “Allemaal Hellemonds materiaal, zeker… ’t werkt vur gin meter!”. Waar de mensen in de zaal genoten, was wel duidelijk dat het bij het trio iets anders aanvoelde. Toch was het voor de mensen niet erg; het was inmiddels al ruim een half uur in de nieuwe dag.
Slotwoord
In het slotwoord schonk reservevorst Tom de microfoon nog even aan Prins Jeroen, die aangaf dat hij en zijn eega enorm genoten hadden en dat ze samen enorm uitkijken naar carnaval 2020. Met zijn lijfspreuk sloot hij tegen de klok van een uur de avond af. Een avond die een bezoek zeker waard was, ondanks een groot aantal ‘minpunten’!